Prace Riiny

Instalacje dla nieludzkiej publiczności

Tytułowy projekt wywodzi się z cyklu międzynarodowych warsztatów, które odbywają się od 2023 roku w Meksyku, Wielkiej Brytanii, Grecji i Estonii. Zaprasza uczestników do przejścia od antropocentrycznego spojrzenia do ekocentrycznego sposobu myślenia – tworząc instalacje rzeźbiarskie nie dla sal wystawowych, lecz dla świata pozaludzkiego.

Uczestnicy rozpoczynają od ponownego połączenia z naturą: zbierają opadłe materiały organiczne, takie jak gałęzie, liście itp., aby stworzyć podstawę każdej pracy. Następnie są one pokrywane biokompozytami wykonanymi z lokalnych odpadów spożywczych, takich jak fusy kawowe, skorupki jaj czy skórki pomarańczy.

Po ukończeniu rzeźby są umieszczane z powrotem na zewnątrz, gdzie stanowią schronienie dla owadów, ptaków i grzybów. Zaprojektowane tak, aby ulegały rozkładowi i wracały do gleby, prace te opierają się trwałości, szanują rozpad i obejmują transformację. To jest projektowanie jako troska – część żywego cyklu, a nie statyczny punkt końcowy.

Strażnik Ogrodu to zabawny ogrodowy gnom wykonany z biokompozytu ze skorupek jaj. W miarę rozkładu nawozi glebę wapniem. Zainspirowane folklorem i baśniami, te kapryśne figury – w tym wazon na owoce z twarzą na opadłe jabłka – wprowadzają humor i opowiadanie historii do projektowania regeneracyjnego.

W czasach kryzysów ekologicznych, regeneratywne, przyjazne dla planety materiały i rozwiązania oferują konstruktywną drogę naprzód.

Moda konceptualna dla żyjącego świata

Moja praca bada modę jako praktykę regeneratywną i konceptualną – taką, która przekształca odpady w piękno i na nowo wyobraża sobie projektowanie jako współpracę wielu gatunków. Pracując z organicznymi produktami ubocznymi, takimi jak celuloza bakteryjna i skorupki jaj, tworzę rzeźby, które są jednocześnie dodatkami modowymi, które są kompostowalne, sensoryczne i zakorzenione w miejscu.

Dzięki SCOBY-compo oferuję naturalną alternatywę dla „wegańskiej skóry” opartej na plastiku. Materiał ten, opracowany z odpadów celulozy bakteryjnej z produkcji kombuchy, jest mocny, elastyczny, wodoodporny i przyjemnie pachnie olejkami eterycznymi. Tworzę akcesoria, wykorzystując techniki takie jak cięcie laserowe, haft i montaż modułowy – każdy element zaprojektowany jest tak, aby rozkładał się w glebie, odżywiając ją, a nie zanieczyszczając.

Floras, kolekcja w limitowanej edycji, zatapia suszone lokalne kwiaty w materiale SCOBY-compo – zachowując pamięć o czasie i miejscu. Te torby działają jak sensoryczne artefakty, które można nosić, dotykać i ostatecznie zwrócić ziemi, obejmując ulotność leżącą u podstaw projektowania regeneracyjnego.

W projekcie Walking on Eggshells badam potencjał biokompozytu ze skorupek jaj w obuwiu. W pełni kompostowalna forma na wysokim obcasie, teksturowana widocznymi fragmentami skorupek, kwestionuje kruchość, transformację i przyszłość mody wykonanej z odpadów spożywczych.

Przyjmując ulotność i pracując w zgodzie z rytmami natury, wyobrażam sobie świat, w którym moda staje się częścią żyjącego krajobrazu.

Cornuscopia – Róg Obfitości

Cornuscopia – Róg Obfitości to hołd dla estońskich lasów. Podkreślając problem wylesiania, przypomina, że Estończycy są narodem lasu, z głęboko zakorzenionymi tradycjami zbieractwa, które trwają do dziś.

Instalacja została wykonana w całości z lokalnych materiałów, które wtapiają się w środowisko, stając się częścią krajobrazu na każdym etapie jej istnienia. To doświadczalne dzieło sztuki zaprasza do wejścia do środka i zanurzenia się w leśnych myślach, jednocześnie wdychając zapach saunowych witek – nawiązanie do bogatej estońskiej kultury saunowania.

Stanowiąca wizualną rozkosz dla ludzi i potencjalne schronienie dla innych istot, ta międzygatunkowa instalacja symbolizuje różnorodność życia współistniejącego w lesie. Jest to również współpraca z siłami natury, które będą nadal kształtować i rozwijać dzieło w miarę upływu czasu.

Ponad 73 osoby z całej Estonii pomogły w stworzeniu dzieła – od lokalnej społeczności po najdalsze zakątki kraju. Roślinne liny owinięte wokół rogu zostały wykonane podczas warsztatów w Narwie i Orissaare, symbolicznie łącząc naród ze wschodu na zachód. Wielkie zgromadzenie z wioski Piila, Kuressaare, a nawet z zagranicy świętowało jej otwarcie, sprzyjając silnemu poczuciu wspólnoty.

Pierwsza instalacja przyszłego Centrum Land Artu została zainaugurowana w wiosce Piila na Saaremie 4 sierpnia 2024 roku i będzie dostępna dla zwiedzających do przesilenia letniego 2026 roku.

Współrzędne: 58.412810, 22.546700.